- pierdolić
- pierdolić I {{/stl_13}}{{stl_8}}ndk VIIb, pierdolićlę, pierdolićli, pierdolićlony {{/stl_8}}– wypierdolić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wulg. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o mężczyźnie: odbywać z kimś stosunek seksualny' {{/stl_7}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}pierdolić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, wulg. {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mówić głupstwa, niedorzeczności, bzdury; pleść' {{/stl_7}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'traktować kogoś lub coś z pogardą, lekceważyć kogoś, coś, mieć wrogi stosunek do kogoś, czegoś'{{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}mówić [i syn.] od rzeczy; mówić [i syn.] trzy po trzy {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.